[vc_row][vc_column][vc_column_text]

Μάνα, η στοργή σου μεγάλη κι΄απέραντη όσο η πλάση!

 

Ποιος θα μπορέσει ως βαθιά την καρδιά σου ποτέ να διαβάσει;

 

Μάνα, η στοργή σου πασίχαρη σαν τις αχτίδες του ήλιου,

 

μέσ΄στη χαρά του χρυσού προσκαλεί μαγικού σου βασίλειου.

 

Πώς με βελούδινα δάχτυλ΄αγγίζεις τους πόνους μας και τους γλυκαίνεις

 

Μάνα γλυκύτατη, όλα τα βάσανα συ τ΄απαλαίνεις!

(Γεωργίου Βερίτη: “Μάνα γλυκύτατη”)

[/vc_column_text][vc_gallery interval=”5″ images=”2503,2502,2501,2500,2499,2498,2496,2495,2494″ img_size=”full”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”2497″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_outline”][/vc_column][/vc_row]